در این آزمایش اثر مقادیر مختلف تفاله لیموترش در جیره بر عملکرد،صفات لاشه و فراسنجه های بیو شیمیایی خون بوقلمون های گوشتی مورد ارزیابی قرار گرفت.تعداد96 قطعه بوقلمون گوشتی نژاد برنز از سن 16 تا 26 هفتگی در 4 تیمار،4تکرار و 6 قطعه بوقلمون در هر تکرار در قالب یک طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند.تفاله خشک لیموترش دارای 8/23 درصد پروتئین خام، 28/30 در صد الیاف خام، 0/61 درصد کلسیم،0/33 درصد فسفر و  1400 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم بود که به مقدار صفر،4،2 و 6 درصد به جیره تیمار ها اضافه شد.بیشترین مقدار خوراک مصرفی روزانه (148/29 گرم)،بیشترین افزایش وزن روزانه (47/86 گرم)،بهترین ضریب تبدیل خوراک(3/09) با استفاده از 6 درصد تفاله در جیره مشاهده شد،ولی تفاوت های مشاهده شده بین بین تیمار های آزمایشی معنی دار نبود(0/05<P).استفاده از سطوح افزایشی تفاله لیموترش در مقایسه با شاهد باعث کاهش مقدار چربی بطنی لاشه شد به طوریکه کمترین مقدار آن(1/48 درصد) با استفاده از 6 درصد تفاله بدست آمد(0/05>P). غلظت LDL در شاهد (75/53 میلی گرم در دسی لیتر)بیشتر از تیمارها بود(0/05>P).سایر موارد اندازه گیری شده تحت تاثیر مصرف پودر خشک لیموترش قرار نگرفتند(0/05<P).بنابراین در بوقلمون های گوشتی از سن 16 تا 26 هفتگی استفاده از تفاله لیموترش تا سطح 6 درصد جیره،بدون اینکه اثرات سوئی بر عملکرد داشته باشد، موجب کاهش چربی بطنی لاشه و LDL خون می شود.